Patiler

Dün haber sitelerine göz atarken bir haberi tesadüfen okudum. Gıda ve Yem İçin Hızlı Alarm Sistemi (RASFF) tarafından yapılan 2024/9185 numaralı bildirimde Türkiye’den Polonya’ya giden köpek mamalarında Salmonella tespit edilmiş.(**) Şaşırdık mı? Ayrıca Almanya’da marketlerde yapılan rutin kontroller sırasında Türkiye’den ithal edilen Falalel ürününde bulunan gluten miktarının standartın üzerinde olduğunun ortaya çıktığı ve toplatıldığı açıklandı.(***) Aslında oldukça can sıkıcı ve belki de farkında olmadan kendimizce şaşırmadığımız haberler…

Ekim ayının sonuna doğru bir kaç günlüğüne İstanbul’a gitmiştik. Sanırım 27 Ekim’di. Oğlumun çok sevdiği arkadaşlarından biriyle buluşmak için Kartal Dragos sahilinde İBB’nin tesislerine gittik. Tesislerde hem lokanta hem de kafe kısmı var. Aslında hedefimiz lokantasında yemek yemekti. Ancak hafta sonu bir de Cumhuriyet Bayramı tatili de üst üste gelince lokanta kısmında yer bulmanın imkanı yoktu. Bir de düşünsenize denize sıfır, ücretsiz otopark, yemyeşil ağaçlar etrafı güzelleştirmiş, karşınızda adalar manzarası eşliğinde yemek yiyebilmek…

Neyse, yer olmayınca kafe kısmında da atıştırmalıklar, çay ve kahve olduğu için başka mekan arama gereği duymadık. Kafe katlanır camlarla kapatılmış olduğu için de manzarayı kaçırma imkanımız yok, mükemmel bir yer, en azından bizim için. Kafeye girdik ve cam kenarındaki bir masada oturmayı tercih ettik. Gün boyunca gezince sandalyeye oturup bir şeyler atıştırıp sıcacık çayı yudumlamanın vereceği keyfi düşününce yorgunluğumun bir nebze olsun azaldığını hissettim.

Oda ne! sandalyeye oturduğum gibi iki tane kedi hoop diye kucağıma zıpladı, kendilerini sevdirmek için biri başını omzuma yaslayıp kucağıma yerleşti, diğeri de dizlerimin üzerinde kalan kısma yerleşip sanki uzun zamandan beri onları sahiplenmişim gibi mırıl mırıl sesler çıkartarak kendilerini sevip okşamama izin verdiler. Bu kedilerle (güzel patiler) sadece bir anlık duygusal iletişimle bu kadar güzel bir sevgi paylaşımında bulunmak, inanın bütün yorgunluğumu aldı.

Hatta mekandan ayrılırken bir türlü kucağımdan inmek istemediler, vedalaşmamız tam bir hüzne dönüştü dersem abartmamış olurum. Ah biz insanlar, özellikle bazılarımız, bu dünyanın sadece insanlara ait olmadığını bir türlü anlamadılar ve anlamamakta ısrar ediyorlar. İnsanlar olmadan da doğanın ve bu dünyanın varlığını devam ettireceğine canı gönülden inanıyorum. Peki, doğa olmadan insanlar varlıklarını devam ettirebilir mi? Hepimizin tahmin edeceği gibi hayır!..

Edirne’de “Bir El Bin Nefes Derneği (Hayvan Hakları Derneği)” can dostlarımız uyutulmasın (öldürülmesin) diye aylardır her akşam üzeri Saraçlar Caddesinde bıkmadan usanmadan yasanın geri çekilmesi için imza kampanyası ve eylem yapıyorlar. Bu konuya daha önce köşemde de yer vermiştim. Dernekte çok kıymetli insanlar var, bazılarını da tanıyorum. Hatta derneğin kurucusu Yağmur Aydın’la da bu eylemlerden birinde tesadüfen tanıştık ve beni de watsupp gurubuna ekledi. Kendisiyle sürekli bir görüşmemiz olmadı. Fakat tıpkı Dragostaki can dostlarımız gibi üçüncü göz iletişimimiz olduğuna canı gönülden inanıyorum.

Az önce Yağmur hanım grupta yaptığı paylaşımla derneğin fesh edildiğini duyurdu. İnanın çok çok üzgünüm. Çünkü dernek olarak dört yıldan beri sadece sokak canlarına değil, ihtiyacı olan insanlara da yardım ettiklerini , 6 Şubat Depreminde de depremzedelere ellerinden geldiğince yardım etmeye çalıştıklarını bildiğim için, böylesi kıymetli bir oluşumun fesh edilmesinde, karşılaştıkları güçlüklerin bir türlü bitmeyip, her geçen gün yenilerinin eklenmesinin etkili olabileceğini düşünüyorum.

Yolunuz ve bahtınız açık olsun. Hayvanlar için verdiğiniz emek ve mücadele yadsınamaz. Ama unutmayın ki, siz yoksanız biz her zaman bir eksiğiz. İyilik ve güzellikleri el ele vererek çoğaltabiliriz. Büyük usta Nazım Hikmet dizelerinde ne güzel ifade etmiş: “Çocuktan tebessümü, kediden huzuru, köpekten dostluğu öğrendim. İnsanı anlamak haddimi aştı.”

Sevgiyle kalın…

Sözcü.com.tr(**) 14/12/2024
Geogle News(***)14/12/2024