Alınteri
Bu gün,henüz yeni kurulan “Edirne Emekliler Derneği’ne” üye oldum. Bazılarımız emeklinin de derneği olur mu diye düşünebilir. Emekli, çalışma hayatından sonra hayatını insanca idame ettirebileceği bir gelire sahip olmalıdır. Çalışırken ekonomik ve sosyal yoğunluktan dolayı gerçekleştiremediği bazı hayallerini gerçekleştirebilmelidir. Örneğin benim hayalim dünyayı dolaşabilmekti. Çok mu lüks diye kimsenin söz etmeye hakkı yok. Çünkü Avrupa ülkelerinde emekli olan kişiler dünyayı gezmeye başlıyorlar. Farklı kültürler, farklı insanlar görüp hayatlarını daha kaliteli ve anlamlı hale getiriyorlar. Avrupalı bir emekli sadece karnını doyurabildiği için mutlu olmaz,aynı zamanda dünyayı gezecek imkanlara da sahiptir. Bu durum Avrupalı insanlar için normaldir.
Ülkemizin ekonomik koşulları birçok insan için her geçen gün biraz daha zorlaşmaya başladı. Sadece nüfusumuzun % 15’i ekonomik zorlukları hissetmiyor. Onun dışında kalan nüfus ekonomik zorluklarla boğuşmak zorunda kalıyor. Alım gücümüz gittikçe azalıyor ve aslında normal koşullarda ulaşabileceğimiz birçok ekonomik getiriye ulaşamaz olduk. Yirmi yıl önce emekli olduğunuzda emekli ikramiyesi ile başınızı sokabileceğiniz, emeklilikten sonra kira derdi olmadan sığınabileceğiniz bir ev alma imkanınız vardı. Çoluk cocuğa muhtaç olmadan hayatınızı idame ettirme imkanınız vardı. Ben ve eşim içinde bulunduğumuz çok özel durumumuz nedeniyle altı buçuk yıl önce emekli olduk. İkimiz de üniversite eğitimimizi çok iyi fakültelerde aldık. Bu vatana ve millete elimizden gelenin çok çok fazlasını, genellikle aile hayatımızı ikinci plana bırakarak hizmet etmeyi borç bildik. Çünkü hep çalıştığımızın karşılığını fazlasıyla hak ederek yaşamayı düstur edinmiş insanlarız. Hiçbir şekilde etik olmayan yollara yönelmedik ve otuz yıl çalışmamızın sonunda ikimizin emekli ikramiyesi ile ancak küçük bir hobi bahçesi alabildik. İyi ki almışız. Pandemi ile fiyatlar bir anda arttı. Aynı yeri pandemiden sonra alma şansımız kalmazdı.
Bugün emekli olanların aldıkları veya alacakları ikramiye ne bir karış toprağa, ne bir arabaya, ne de bir ev satın almaya yetmektedir. O kadar yıl çalışıp sonrasında rahat etmenin hayalini kuran milyonlarca insan, hakettiği maddi ve manevi değeri maalesef göremiyor. Kırpılan maaşlar yetmediği için iş bulabilenler çalışmaya devam ediyor. İş bulamayanlar yemeden içmeden kesip ay sonunu getirmeye çalışıyor ya da kredi ve kart batağına saplanıyor. Tabii her ay artan fiyatlar ile her ay artmayan maaşları dengelemek kolay olmuyor. Ayrıca birçok ücretli, maddi zorluklar nedeniyle emekli olmak istedikleri halde emekli olamıyor. İşte böyle bir ortamda Edirne’de yaşayan emekliler, emeklilerin mali ve sosyal hakları için mücadele etmek, emeklileri birleştirecek bir güç oluşturmak amacıyla kurulan Edirne Emekliler Derneği çatısı altında buluşuyor.
Derneğin bugün yapılan tanışma toplantısına katıldığımda, belli bir yaşı almış ama ruhu genç,bazıları hala çalışmak zorunda bırakılan, hak mücadelesinin önemine inanan, gözleri ve yürekleri ışıl ışıl, heyecanlı insanları bir arada görmek beni çok mutlu etti. Birleşirsek güç oluruz, ayrışırsak hiç oluruz diye düşünüyorum.
Herşeyin en iyisini hak eden emeklilere selam ve sevgilerimle…
